Czy to nietolerancja FODMAP?
Coraz więcej osób cierpi na różnego rodzaju dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, takie ja wzdęcia, biegunki czy uczucie ciągłej ciężkości w jamie brzusznej. Szukając przyczyn tych dolegliwości coraz więcej się mówi i pisze o pewnych składnikach w naszej diecie takich jak laktoza czy fruktoza, których nietolerancja może wywoływać różnego rodzaju objawy. W codziennej diecie możemy znaleźć tak zwane FODMAP czyli fermentujące oligosacharydy, disacharydy, monosacharydy i alkohole wielowodorotlenowe, które w przypadku nietolerancji mogą być przyczyną szeregu obserwowanych objawów (o rodzajach FODMAP przeczytasz tutaj). Składniki te wywołują objawy zespołu jelita drażliwego i innych czynnościowych zaburzeń przewodu pokarmowego.
OBJAWY NIETOLERANCJI FODMAP
Spożycie produktów bogatych w FODMAP może prowadzić do wystąpienia objawów nietolerancji, takich jak:
- wzdęcia i/lub dyskomfort,
- odbijanie,
- uczucie przelewania,
- przewlekła biegunka,
- ból brzucha.
Obserwuje się,że w przypadku osób z zespołem jelita nadwrażliwego FODMAP mogą wywoływać również objawy ogólne, takie jakie pogorszenie nastroju lub przewlekłe zmęczenie.
Objawy i ich nasilenie zależy od:
- ilości spożytych FODMAP,
- czynności motorycznej przewodu pokarmowego,
- stopnia opróżniania jelit,
- składu mikroflory jelitowej.
ROZPOZNANIE NIETOLERANCJI FODMAP
Warunkiem rozpoznania nietolerancji FODMAP i rozpoczęcie leczenia dietą eliminacyjną jest wykluczenie organicznych chorób przewodu pokarmowego.
Rozpoznanie nietolerancji ustala się na podstawie:
- Wywiadu żywieniowego z analizą zwyczajowej diety. Dane te pomagają zidentyfikować pokarmy wywołujące lub nasilające objawy. Dietetyk kliniczny jest w stanie na podstawie uzyskanych obserwacji ustalić, jaki produkt i w jakich ilościach wpływa na wystąpienie objawów. Dzięki danym z wywiadu żywieniowego można określić dalsze postępowanie, potrzebę przeprowadzenia odpowiednich testów i wprowadzenia diety.
- Testów oddechowych, które weryfikują dane uzyskane z wywiadu żywieniowego. Testy te są testami nieinwazyjnymi, polegają na oznaczeniu stężenia wodoru i/lub metanu w wydychanym powietrzu po doustnym podaniu danego rodzaju cukru. Test dotyczy nietolerancji laktozy, fruktozy oraz sorbitolu.
- Próba eliminacji i test prowokacji. Obserwacja po wyeliminowaniu danej grupy produktów ustąpienia objawów pozwala potwierdzić diagnozę i jest jednocześnie elementem leczenia. Prowokacja zaś polega na ponownym wprowadzeniu danego wcześniej wyeliminowanego składnika i obserwacji, czy wystąpią objawy nietolerancji.
autor: Paulina Gryz-Ryczywolska